EPZ Borssele
Het heeft even geduurd voordat ik deze wedstrijden op papier kon zetten, maar hier dan toch een kort verslag en een update hoe nu verder. En gelukkig zijn er nog de foto's ;-)
Op vrijdagavond 24 april stond mijn eerste tijdrit op het programma, gelijk eentje met een groot internationaal deelnemersveld. Al weken ben ik niet echt in goede doen en hoop je toch echt dat je je vorm weer vindt, maar als je dan heel realistisch bent, weet je ook wel dat die nog echt ver weg is. In een tijdrit kom je jezelf dan extra tegen. Waarom ik dan toch gestart ben? In zo'n wedstrijd leer je ook ontzettend veel. Veel tijdritten zijn er namelijk niet en in training kun je nooit dezelfde omstandigheden nabootsen. En wie weet, zou ik toch nog een goede dag hebben... Die had ik helaas niet en dan duren 19,4 km heeeeeel erg lang. Wat ik wel geleerd heb: nieuwe cassette voor op mijn tijdritfiets, houding verder optimaliseren en vooral rust nemen.
Omdat ik toch al het hele weekend in Zeeland was, ben ik op zaterdag nog wel gestart bij de wegwedstrijd, maar na 24 km ben ik uit koers gestapt. Het zat er echt niet in.
Na Borssele heb ik ruim een week mijn fiets niet aangeraakt en heb hem niet eens gemist. Sterker nog, moest er niet aan denken om erop te stappen. Dat signaal heeft mij flink aan het denken gezet. Hoe nu verder en wat ga ik met de rest van het seizoen doen. De verhuizing naar Nederland, het werken in combinatie met het studeren en dan ook nog op dit niveau wedstrijden rijden... het is wat te veel. Ergens in de afgelopen weken ben ik namelijk het plezier in mijn sport kwijtgeraakt en dat is absoluut niet de bedoeling. Ik heb ondertussen twee keer weer voorzichtig gefietst, zonder echt plan, zonder druk en het gaat de goede kant op. Misschien te lang doorgemodderd, maar toch op tijd genoeg dat een week absolute rust de boel weer recht kan trekken. De vorm is er niet, het plezier en de honger naar mijn fiets weer wel.
De plannen voor de komende weken zijn al weer gemaakt, maar zijn wel wat voorzichtiger, met minder druk en vooral plezier voorop. Ik ga wat kleine tijdritjes rijden, een criterium en ik ga weer een weekendje naar Leipzig om daar een mooie wedstrijd te rijden. En daarna, hopen dat ik tijdens de districtskampioenschappen in vorm kan zijn en daar wat moois kan laten zien. Zo niet, dan dit jaar geen NK, dan blijft dat het doel voor volgend jaar en ga ik de rest van het seizoen nog vele andere mooie wedstrijden rijden. Hopelijk ook een aantal meerdaagsen.
Jullie lezen het al weer: vol met plannen en dat is een goed teken. We komen er wel weer en met het plezier gaat de vorm ook zeker weer komen. Het betekend wel dat ik niet in mijn oude ritme door kan gaan en ik keuzes ga maken in mijn leven wat ik wel en wat ik niet kan. Er zal meer rust ingebouwd gaan worden. En zeker ook wat vaker een avondje gewoon niet, behalve een slecht film of met een goed boek op de bank.
