Tour de Feminin; dag 1

De komende dagen zal ik namens Angelique verslag doen van haar belevenissen in de Tour de Feminin, een 5-daagse UCI koers in Tsjechië.

Vandaag was de start van de eerste etappe, die met 118km meteen de langste etappe van de 5 is.

Het begin was goed; op de eerste klim na 15 km zat ze goed in het peloton, zelfs in het voorste 1/3 deel. Helaas werd het stuurgedrag van de fiets ineens heel anders, en ja, dat werd veroorzaakt door een lekke band. Dit werd verholpen door het plaatsen van het reservewiel, maar helaas was hierdoor de afstand tot het peloton zo'n twee minuten. Direct boven aan de klim werd de weg breed en dook direct een afdaling in (ik citeer Angelique; een soort snelweg recht naar beneden). Het peloton kon hier dus enorme snelheid maken, en was onmogelijk meer bij te halen.

In zo'n situatie kun je maar 1 ding doen; redden wat er te redden valt. In dit geval betekent dat dat je zult moeten zorgen dat je op tijd (binnen een bepaald percentage van de winnende tijd) over de finish komt, om morgen in ieder geval weer te mogen starten (als je te laat binnen bent wordt je gediskwalificeerd voor de rest van de etappes). Omdat er verder geen andere rensters in de buurt reden, kwam dit neer op het rijden van een soort tijdrit van nog 105km (voor de niet-wielrenners onder ons; dat is heel lang). Het reserve-achterwiel bleek ook nog eens niet goed samen te gaan met het schakelsysteem, waardoor het niet mogelijk was naar het kleine blad te schakelen. Dat betekende dus de klimmen op op het grote verzet. Gelukkig mocht het resultaat er zijn; de limiet is gehaald.

Nu is het dus van belang om goed uit te rusten, bij te eten en de goede moed voor morgen weer op te pakken. Je zou zeggen dat er nu genoeg pech is geweest, dus met een frisse blik op naar de 91 km van morgen. Uiteraard volgt hiervan morgenavond het verslag.