Pas op de plaats na Gent-Wevelgem

Gent-Wevelgem heeft helaas niet gebracht wat er gehoopt was. Legendarisch werd de koers al, voordat we überhaupt gestart waren. Windstoten en regen op Belgische wegen, altijd leuk. Twee van mijn ploeggenoten hebben ook echt super goed gereden, maar voor mij was het een minder leuke dag.

De startpositie was goed, zo op de tweede rij, maar zoals altijd heb ik nog wat moeite om goed voorin het peloton te rijden. Toch zit ik per wedstrijd al net weer een rijtje extra naar voren. Echter vandaag maakte het weinig uit. Na 15 km zat ik behoorlijk misselijk en met een koorts gevoel op de fiets. Na 20 km besloten dat ik het onverstandig was om verder te rijden en gedaan wat in mijn ogen het moeilijkste is om te doen. Toegeven dat het niet gaat, in de remmen knijpen en bij je ploegleider in de auto stappen. Al een week of drie is het de hele week herstellen van de koers en dan op zondag net op tijd weer fit zijn om de wedstrijd in te gaan. Deze week was ik niet op tijd fit. Misschien het uurtje tijdverschil en het vroege opstappen, maar ook een drukke week met overwerken op het werk, zijn niet helpend.

Elke week is het weer op zoek naar de balans tussen werk, studeren, herstellen, fietsen en weer de volgende wedstrijd. Mijn partner, familie en vrienden komen al een paar weken niet op de eerst, tweede of zelfs derde plaats. De hoop was dat ik Gent-Wevelgem nog fit zou doorkomen, maar dat is dus niet gelukt. Wat nu? Rust pakken, even niet koersen, want het seizoen is nog lang. En verder staat vooral 24 april met hoofdletters in mijn agenda. Dan wil ik fit en fris zijn, dan moet het echt gebeuren. Dat maakt dat het voor mij nu makkelijker is om even een stapje terug te doen. Een topsporter kan dit slecht en ik ook, maar zolang ik maar weet waarom ik het doe, gaat het mij lukken. En het positieve eraan is: met Pasen even niet rennen en vliegen, maar gewoon op het gemak een beetje studeren, tijd voor het thuisfront maken en uitslapen... vooral eerst uitslapen, want dat is echt te lang geleden. En het lichaam snakt naar rust.