Spullen gepakt en op naar Tsjechië
De laatste loodjes wegen het zwaarste. Cliché en bijna net zo erg als jeukwoorden (zie oudere blog), maar het is wel zo.
Na een week niet fit geweest te zijn, en met een drukke projectweek op het werk, voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar, maar ook het afronden van het huidige schooljaar, stond er gisteren een klimomloop in Ulestraten op het programma. Getwijfeld werd er door mij om wel of niet af te reizen naar het verre Zuid-Limburg, maar koersen met klimmetjes rijd je niet zo heel vaak, dus toch maar de auto in. De wedstrijd bestond uit 16x een omloop van 7,5 km met daarin 2 klimmetjes. De eerste ronde is altijd ff zwaar. Nog niet zo goed opgewarmd, onrustig peloton en dat soort dingetjes. De tweede ronde ging eigenlijk best wel goed en na 4 ronden draaide ik lekker rond. In de klimmetjes kon ik elke keer mooi een paar plekken opschuiven, die ik vervolgens wel weer stom verloor op de brede wegen, maar het voelde allemaal prima. In ronde 5 of 6 ging het dan toch mis. Goed doorgeschoven op de klim, in het wiel bij mijn ploeggenoot waarvan ik weet dat die altijd op een goede plek in het peloton zit, daarna de weg langs het vliegveld op en bam... er was een gat met het peloton. Hoe dat nu weer... ik weet het nog steeds niet. Peloton rijden is dit jaar nog niet helemaal mijn ding, zullen we maar zeggen. Vervolgens tijdritmodus aan en gassen. Op de volgende klim aan kunnen sluiten, maar net niet goed genoeg om in de afdaling uit de wind te kunnen zitten. Hierdoor vermoeid aangekomen bij de volgende klim en ik kreeg het gat niet meer dicht. Ik heb nog 25 km zonder groepje in tijdritmodus gereden, maar het gat met het peloton werd helaas te groot en na 68 km werd ik door de jury uit koers gehaald. Balen, maar het gaat dit seizoen nog goed komen. Ik word langzamerhand sterker, heb ondertussen genoeg stomme fouten gemaakt waardoor ik het peloton moest laten gaan, dus de volgende keer zit ik gewoon op een goede plek en rijd ik de koers weer uit. Dat moet ook wel, want morgen vertrek ik naar Krasna Lipa voor de Tour de Feminin (UCI 2.2). Ik heb er zin in, ben zenuwachtig en ga gewoon lekker knallen. De tas is gepakt, de carpool afspraken gemaakt, dus nu snel naar bed voor een goede nachtrust.
Komende week zal Esther mijn blog overnemen, omdat het internet in Tsjechië nogal wisselvallig is. Via een telefonisch interview (zo klinkt het tenminste lekker belangrijk), samenvattingen van twitter en een eigen insteek zal zij per dag mijn koerservaringen noteren.
Verzoekjes voor het diepgaande interview kunnen altijd bij mij of haar neergelegd worden en misschien komt je vraag wel terug op de website en met nog meer mazzel met het bijbehorende antwoord :-) Dus mail, app of twitter ons je vraag en we gaan er mee aan de slag!
