Het lichaam geeft aan dat het genoeg is…

Dat waren een paar zware dagen hier in Krasna Lipa. Materiaalpech op dag 1 maakte dat ik niet lekker gestart ben, maar als je goed in orde bent, moet dat geen probleem voor de resterende etappes zijn. Echter, in zo’n zware koers als deze, merk ik dat ik te weinig inhoud heb en dat is natuurlijk niet zo gek, omdat ik pas weer 2 maanden op de fiets zit.

Hoewel ik gisteren in een mooie groep naar de finish ben gereden, wilde ik meerdere keren tijdens de etappe al afstappen, maar ergens was mijn hoofd daar te sterk voor. Echter aan alles kon ik merken dat ik kapot ben. Mijn wattages en hartslag laten dit ook zien. Daarom is besloten dat ik nog wel de tijdrit zou rijden, omdat ik dat gewoon een erg mooi onderdeel vind en omdat ik daar dan ook weer veel kan leren, maar nu is het afgelopen. Voor vanmiddag wordt het een dns (did not start) en dat is voor het eerst in mijn wielerleven. Heb ik er vrede mee? Nog niet helemaal, maar dat komt nog wel.

Het doel van dit seizoen is goed de winter in gaan, zodat ik volgend seizoen fit en sterk ben. Doorrijden kan er alleen maar voor zorgen dat ik overtraind raak en de kans dat ik vandaag op tijd de finish zou halen is ook erg klein. Relativeren kan ik het dus wel, maar als je hier bent, wil je ook gewoon de hele koers uitrijden.

Vanmiddag ga ik mijn teamgenoten, die hier overigens echt een super prestatie neerzetten, aanmoedigen. En datzelfde geldt voor morgen ook.

Hoe heb ik deze week verder beleefd? We zijn met een ontzettend leuke groep op pad, ons team is ook echt een team en de verzorging door de begeleiding kan ik niet anders dan complimenteren. Ik ben weer een ervaring rijker, heb er ook weer wat bijgeleerd en nu is het vakantie :-).