Rust...
Oktober is de maand voor evaluatie, maar ook voor rust. Meestal ben ik er wel klaar mee zo aan het eind van het seizoen, maar dit jaar is dat totaal anders. Hier een korte evaluatie van mijn rust periode :-).
Voor degene die mij goed kennen, weten dat ik niet stil kan zitten en dat rusten voor zowel mij als mijn omgeving een vrij slecht plan is. Er ontstaat dan een soort van menselijke stuiterbal die bij tijd en wijle ook nog eens heel erg chagrijnig kan zijn. Niet echt een pretje. Hoe anders is dat dit jaar (of wat ging er niet helemaal goed deze rustperiode). In het seizoen train/fiets ik zo'n 60-70 uur per maand en rond de 1500-1600 kilometers. Mijn gegevens van oktober: 62 uur en 1226 kilometers. Het verminderde aantal kilometer komt vooral, omdat ik gestart ben met mijn krachttraining en dus wat uurtjes in de sportschool rondbreng, ik de wegfiets grotendeels heb ingeruild voor de MTB en omdat ik nu ook weer een beetje hardloop. Dus ja, rustmaand...
Is dit slecht? Volgens mij niet, want anders had ik het ook zeker niet gedaan. Ik heb naar mijn gevoel geluisterd en die vertelde dat ik lekker moest gaan fietsen als ik er zin in had en rust pakken als ik daar zin in had. En ik zat gewoon zo lekker op de fiets dat die uren zo gemaakt waren en ik het niet eens echt gemerkt heb.
Bij deze uren zat een schitterend ritje over de Posbank, vele mtb kilometers (de ene wat meer geslaagd dan de andere; foto credits voor Esther) en dus een aantal hardloopkilometers. Ook al is het maar 5-6 kilometer per keer, wat is het toch fijn zo achter in het bos. Dan ervaar je gelijk weer de luxe van zo dicht bij een bos wonen.
En doe ik dan nog andere dingen? Op onze trouwdag zijn we heerlijk uit eten geweest in de Echoput bij Apeldoorn. Echt een aanrader. En daar ook blijven slapen, want dan kun je tenminste een wijntje drinken. Heb JIJ een wijntje gedronken denk je dan vast... Ja :-) en daarom bleven we ook slapen, want na 1-2 glazen liggen wij wel echt onder de tafel, zo goed kunnen we er tegen. Verder ben ik nog op kraamvisite geweest, naar een verjaardag geweest en heb ik met vriendinnen afgesproken. Dus echt een heerlijke maand gehad. Nu is november ondertussen begonnen en train ik weer volgens schema, maar tot nu toe voelt het nog erg relaxed. Ik ben goed het seizoen uit gekomen, dus het oppakken van trainingen gaat ook vrij soepel. Vandaag nog even twee uurtjes in de modder gespeeld. En door een ander rooster op het werk, was dat voorlopig de laatste keer op woensdagmiddag. Ondanks het slechte weer, heb ik echt van genoten en ik merk dat ik nu ook met slecht weer steeds beter uit de voeten kan op de mtb. Nu moet ik alleen nog wat aan mijn bril doen, want die beslaat steeds en dan zie je vervolgens niets meer. En zonder bril zie ik niet heel veel verder dan 4 meter vooruit en dat is ook niet handig in het bos.
Daarnaast sta ik ook graag in de keuken. Een van de recepten die ik nu aan het optimaliseren en variëren ben, is een hersteltaart. Ik eet best veel eiwitten op een dag en gelukkig vind ik kwark erg lekker, maar ik ben niet tegen een beetje variatie. Het standaard recept bestaat uit een bodem van pistasnootjes, lange vingers en een beetje boter of kokosvet. Daarboven een laag met kwark, gelatine (of een vegetarische variant) en limoensap. Een portie bestaat dan uit 200 gram kwark, 4 lange vingers en een half handje pistachenootjes. Afgelopen keer heb ik hem echter met mandarijnen gemaakt en die smaak gaat goed samen met de pistachenootjes. Voor de komende weken staat er eentje op de planning met appel/kaneel/rozijnen/walnoten, dadels/walnoten en voor de zomer eentje met frambozen.
Best gezond dus en eigenlijk vrij weinig anders ten opzichte van een bak kwark met wat fruit en noten. En toch smaakt het anders. Op mijn school is er een profielwerkstuk geweest over smaakbeleving en kleur van producten. Deze leerlingen hadden onderzoek gedaan naar de smaakbeleving van gewone, rode en groene poffertjes. De laatste met smaakloze kleurstoffen gemaakt. Op het moment dat de proefpersonen de kleuren zagen, beoordeelden ze de poffertjes anders, terwijl als ze de kleur niet konden zien, werd er geen verschil tussen de poffertjes aangegeven. Ik denk dat dit met dit taartje een beetje hetzelfde is. Misschien iets voor wat leerlingen voor komend jaar om uit te zoeken.