Pure joy and relaxing mode on
(Sorry, this time in Dutch, but the photo’s will tell the story as well)
In plaats van in de zomer op vakantie te gaan, besloten we dit jaar maar eens de zon in oktober op te zoeken. En ja, waar naar toe dan? Beetje kunnen fietsen, relaxen en misschien eens wat anders dan waar we normaal naar toe gaan? “Nou ja, het is ook wel lekker als je al een beetje de weg weet.” dachten we beide. Dus… ja hoor, Wammes&Bouman stapten in het vliegtuig naar Mallorca. Wel met een andere rolverdeling dan normaal. Meestal ben ik op trainingskamp en Esther op vakantie, dit keer was het andersom. Esther zette het de laatste puntjes op de i voor het schaatsseizoen en ik had net mijn rustperiode erop zitten en kijk weer vooruit naar 2018.
Op vakantie met fiets en zonder trainingsschema is echt een feest gebleken. Niet dat ik niet graag train, het tegenovergesteld is waar, maar het is ook wel eens lekker om op de fiets te doen waar je zin in hebt. Wegen opzoeken niet normaal niet passen in een training, uren maken zoveel als je zin in hebt en onderweg stoppen voor foto’s. Deze blog wordt dan ook afgesloten met een flink fotoverslag.
De eerste dag was het toch wel even spannend om op de fiets te stappen. Na drie weken rust is het altijd weer de vraag hoe het gaat. Fietsen verleer je niet, maar ik ben mijn seizoen geëindigd in een hele goede vorm en nu ga je weer aan de slag met je basis, dat is toch een heel ander gevoel. Gelukkig zat ik vanaf de eerste minuut lekker op de fiets en kon ik Esther ondersteunen met een blokkensessie op de Col d’Honor. Na de afdaling zijn we opgesplitst, omdat ik nog wel een uurtje extra mocht van mijzelf.
Op dag 2 vooral wat mooie klimkilometers meegepakt en op dag 3 mocht ik voor Esther brommeren. Blokken in D3 na een rustperiode… oef dat deed best pijn, maar je moet er wat voor over hebben op je trouwdag. Overigens kun je bij brommeren beter een brommer pakken, dat doet vast minder pijn, maar is ook minder leuk. De rest van de rit vooral mooie nieuwe wegen ontdekt en ’s avonds uitgegeten om het tweejarig jubileum te vieren.
Op dag vier was het tijd voor het traditionele koffierondje en hoe leuk was het dat we deze met Harrie mochten fietsen. Het toeval was dat we tegelijkertijd op het eiland zitten en dan is het ook erg leuk om samen een stukje te gaan fietsen. Het werd echt een dagje uit. Beetje fietsen, bijkletsen, bij een lekke band een mechanieker mee hebben, heerlijke lunch onderweg en als afsluiting nog een ijsje op de boulevard. En waar ik normaal door Harrie wordt thuisgebracht, konden we het nu eens andersom doen.
De twee dagen erna stonden in het teken van nog meer uren maken, maar vooral genieten. Routes rijden die al twee jaar op mijn wensenlijstje staan, maar gewoon niet paste bij de trainingen. Wel even kort overleg met de trainer gehad, want zonder schema op vakantie, betekent ook dat ik totaal geen rem heb en ik wil ook voorkomen dat ik door een week vakantie mijzelf overbelast. Twee dagen echt met volle teugen genoten. Ik houd van klimmen, hoe langer hoe beter, hoe steiler hoe leuker. Ik heb mijn hart opgehaald hier en hoewel de Sa Calobra misschien wel de meeste bekende is, vind ik persoonlijk de weg van en naar Port de Canonge veel mooier. Ook de weg van en naar de Port de Valldemossa is een echte aanrader.
Kortom, Mallorca was weer top (en morgen mogen we nog een klein rondje). Het is een goede keuze geweest en we zijn beide weer even helemaal bijgekomen van de drukke werkweken voorafgaand aan de vakantie. Beetje fietsen, beetje bijkletsen, beetje eten, beetje boeken/tijdschriften lezen en Wammes&Bouman kunnen er weer tegenaan. Gelukkig staat de volgende Mallorca trip al weer gepland, dus we hebben wat om naar uit te kijken. En vanaf volgende week ga ik ook weer rustig met de opbouw voor volgend seizoen beginnen, ook daar kijk ik erg naar uit.
